Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
işıq — is. 1. Ətrafı işıqlandıraraq, onu gözlə görünəcək hala salan şüa enerjisi; nur, ziya. Gün işığı. Ay işığı. Lampa işığı. Fənər işığı. İşıq şüası. – Yağışın arasında küçələrdə yanan elektrik işıqları tutqun bir ziya nəşr edirdilər. S. H.. Şam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nur — is. <ər.> 1. Aydınlıq, işıq. Günəşin nuru ətrafı işıqlandırmışdır. – Yaz mövsümü endikcə səmadan yerə axşam; Gün nuru verir dağlara min rəngi dilara. A. S.. Çıxdı günəş, doldu cahan nur ilə; Cütçü sürür tarlada cüt şur ilə. M. Ə. S.. Göy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şölə — is. <ər.> Alov, parıltı, işıltı, şəfəq. <Xortdan:> Səhranın günbatan tərəfindən, gördüm, bir şölə asimanə bülənd olub. Ə. H.. Qaraca qızın sevgili şəlaləsi Günəşin qırmızı şöləsindən parlayırdı. S. S. A.. Aslanın gözlərində ani bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sədəf — is. <ər.> Bəzi balıqqulağıların iç qatını təşkil edən və müxtəlif bəzək şeyləri hazırlamaq üçün istifadə edilən, müxtəlif rənglərə çalan parlaq bərk maddə. Yaxasına hərdən hərdən; İnci sədəf düzən gözəl! A. Ə.. İmi çəhrayı atlaz örtüyü açıb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəfəq — is. <ər.> 1. Gün çıxmadan və ya batarkən göydə görünən qızartı. Od tutub qırmızı atəşlə yenə yandı üfüq; Şəfəqin qırmızı rəngilə işıqlandı üfüq. A. S.. 2. məc. Parıltı, bərq, şölə. <Qadın> üzərinə o qədər daş qaş tökmüşdü ki, güzgünün … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yağdırmaq — icb. 1. Yağmağa, tökülməyə məcbur etmək. Süni yağış yağdırmaq üçün qurğular. Xəzri qar yağdırdı. – Hər dəfə mü səlmanların müsəllaya çıxmaqları ilə Allah yağış yağdırsa, dəxi bundan sonra bir kəs dəli deyil ki, arx çıxartsın, kəhriz vurdursun. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıtmaq — f. 1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt üst etmək. Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı. – <Zaman xan:> Ona binaən əmr etdim ki, . . körpüləri dağıtsınlar və yolları pozsunlar. M. F. A.. Bu saat yenə sultanın qoşunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıldamaq — f. İşıq vermək, işıq saçmaq. Yerlərdə işıldamır nə bir şam, nə bir ocaq; Göylərdə eşidilir ölüm nərəsi ancaq. Ə. Cəm.. Elektrik lampaları axşamın boz dumanları içərisində sönük bir parıltı ilə işıldayırdı. Q. İlkin. // Parlamaq, parıldamaq, bərq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münəvvər — sif. <ər.> 1. İşıqlı, nurlu, parlaq, rövşən. Cismindir münəvvər, ağü nazikrək; Ol səmən sinəni mərmər eylədi. M. P. V.. 2. Ziyalı. Bu dil münəvvər bir adamın düşüncələrini ifadə etməkdən acizdir. Ç.. // İs. mənasında. Keçən əsrin Azərbaycan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
